Ep.375 อย่าเอาชีวิตเราไปผูกกับใคร

มีใครซักคนที่เราไว้ใจให้เราบ่น ให้เราเล่าและระบายได้ไหมคะ ต่ายก็เวลาที่อยากเทขยะหัวใจแล้วก็มีคนให้เล่าให้ระบาย ก็ช่วยให้ความขุ่นมัวในใจลดลงไปได้ค่ะ แต่ก็มีบางครั้งเหมือนกันที่คนนั้นอาจจะไม่ว่างในเวลาที่เราต้องการ แล้วทีนี้ทำยังไงดี

.

เราคงนึกออกว่าเวลาที่อารมณ์ยังคุกกรุ่นอยู่เราต้องหาทางระบายออก (แบบที่ไม่ได้ไปทำร้ายใคร) ต่ายก็มีสองสามวิธี อย่างแรกที่ทำก่อนเลยในการ be presence คือ หายใจค่ะ บอกตัวเองอย่าลืมหายใจ หายใจเข้าออกลึก ๆ (เป็นความเชื่อด้วยว่าออกซิเจนจะได้เข้าไปในสมองช่วยให้สมองผ่อนคลายและคิดอะไรออกมากขึ้น) ถ้าไม่สามารถทำอย่างอื่นได้ ก็ลองสังเกตร่างกายตัวเองเริ่มจากอารมณ์พยายามนิยามออกมาให้ได้ว่าตอนนี้ ‘รู้สึกอย่างไร’ ต่อมาก็ถามตัวเองว่ารู้สึกตรงไหนในร่างกาย มันมีฟอร์ม รูปร่าง สี ไหม บางครั้งก็ลองคุยกับความรู้สึกนั้นด้วยค่ะ คุยว่าเค้ามาเพื่อบอกอะไร โดยปกติถ้ามาถึง step ประมาณนี้แล้ว อารมณ์ที่คุกกรุ่นก็จะจางไปเยอะแล้วค่ะ

.

อีกวิธีคือต่ายชอบเขียนค่ะ การเขียนก็ช่วยให้ระบายได้ เขียนความคิด ความรู้สึกที่เข้ามาในหัว ถ้าเราไม่อยากเก็บมันไว้ เขียนเสร็จแล้วก็ขยำกระดาษทิ้งไปค่ะ ถ้าไม่ชอบเขียนลองพูดออกมาก็ได้นะคะ พูดออกมาดัง ๆ ให้ตัวเราได้ยินด้วย เหมือนจะช่วยให้เราได้สะท้อนสิ่งที่เราคิดอีกครั้ง แต่ว่าการเขียนหรือการพูด ให้มีการกระทำออกมาจะช่วย แต่ถ้าคิดวน ๆ อยู่ในหัวแล้วมันไม่มี action จริง ๆ มันจะไม่ช่วย มันจะเหมือนเป็นขดไหมพรมยุ่ง ๆ อยู่ในหัว แต่การเขียนหรือพูดจะช่วยจัดระเบียบเส้นด้ายให้เป็นลูกบอลไหมพรมที่เป็นระเบียบ

.

ต่ายว่าเราไม่ควรเอาชีวิตเราไปผูกกับใคร ถ้าเพื่อนไม่ว่างเราจะไม่สามารถทำให้อารมณ์เราหายคุกกรุ่นได้เลยเหรอ เราคงต้องมีวิธีของเราเองไว้เป็นสิ่งจำเป็นพื้นฐาน อยากให้มองว่าถ้าเพื่อนว่างคุยด้วยก็เป็น extra ที่เราได้เพิ่มมาในชีวิต แต่หลัก ๆ แล้วเราต้องมีวิธีจัดการด้วยตัวเองค่ะ

#เลี้ยงลูกเล่นดนตรี, #โค้ชต่าย, #Musicparent, #Music, #Parent, #Coaching, #EF, #ดนตรี, #เลี้ยงลูก, #ปรึกษา, #พัฒนา, #StrengthFinder, #ค้นหาพรสวรรค์, #โค้ชแม่ต่าย, #StrengthCoach, #Gallup, #CoachTai