ต่ายพาลูกไปทานอาหารเย็นที่ตึกสูงที่มีที่ชมวิวค่ะ ตั้งใจเลือกที่นั่งตรง balcony เพื่อจะได้ดูวิวซึมซับบรรยากาศยามค่ำคืน เพราะเคยพาลูกไปร้านอาหาร roof top มาแล้วลูก ๆ ชอบกัน
.
ตอนออกบ้านตั้งใจว่าจะไปถึงก่อนซักครึ่งชั่วโมงจะได้ไปดู observation deck ตอนที่ยังไม่มืด ปรากฎว่า GPS พาไปทางที่บวกเวลาอีกครึ่งชั่วโมง เลยไปถึงเวลาทานอาหารพอดี ประกอบกับลูกหิวแล้วก็เลยตรงไปทานอาหารกันก่อน
.
ลูก ๆ ก็ enjoy กับการวิ่งเข้าออกตักอาหาร แล้วก็ทานกันได้เยอะ พอเริ่มมืด เด็ก ๆ ไปพาพี่ ๆ ตัวตลกมาถึงโต๊ะ แม่งงว่าไปชวนพี่เค้ามาได้ไง พี่ ๆ ก็มาเป่าลูกโป่งเป็นรูปต่าง ๆ ให้ พอพี่ถามว่าอยากได้ตัวอะไร ลูกตอบว่าอยากได้ guineapig พี่สตันไป 2 วิ แม่ต้องหารูปมาให้พี่ดู
.
ระหว่างเป่าลูกโป่ง บิดลูกโป่งไปพี่ ๆ ก็ชวนคุยปล่อยมุกกันไปสมเป็นตัวตลกสลับกับคุณพ่อที่ปล่อยมุกกลับสมกับศิษย์เก่าถาปดีการละคร ก่อนกลับพี่ ๆ ตัวตลกขอบคุณคุณพ่อที่ entertain พี่ ๆ และยังได้อีกหลายมุกไปใช้ต่อ
.
ก่อนกลับก็ได้ไป observation deck สมใจ ได้ดูวิวยามค่ำคืนที่บางตึกถ้าไม่เปิดไฟก็มองไม่ค่อยออกว่าตึกอะไร ชมภาพรถติดสวยงามราวกับไฟคริสมาสต์บนถนน และ amazing กับทางด่วนที่ไขว้กันไปมา และกับคำถามที่ anticipate ได้จากลูกว่า บ้านเราอยู่ทางไหน
.
จบมื้อนี้ไปอย่างงดงาม ทุกคน happy มีต่ายนี่แหละค่ะที่แอบเซ็งเล็กน้อยนอนไม่หลับเลยลุกมาเขียน Ep นี้ เซ็ง 2 เรื่องคือเรื่องที่ไม่ได้ขึ้นไปดู observation deck ตอนก่อนมืดเพื่อเปรียบเทียบกับตอนมืดแล้ว คิดว่าลูกเลยเสียโอกาสไป กับอีกเรื่องคือลืมตั๋วทานอาหารไว้บนโต๊ะไม่ได้เอากลับมาด้วย ปกติจะชอบเก็บตั๋วพวกนี้ใส่กล่องรวมกันไว้กะจะไว้ให้ลูกดูตอนโตว่าเค้าไปไหนมาบ้าง
.
จริง ๆ ก็เหมือนจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ อย่างเรื่องตั๋วลูกพูดเองเลยว่าไม่เป็นไรหรอกแม่ แต่ต่ายไม่สามารถเทขยะใจตรงนี้ได้จนนอนไม่หลับ แต่ก็พอจะรู้ตัวว่าการเขียนช่วยได้
.
Learning จากเรื่องนี้คือ ภาพรวมทุกอย่างดูดีทุกคน happy แต่มันมีจุดเล็ก ๆ มากวนใจเรา อุปมาเหมือนเราวาดภาพจนเสร็จออกมาสวยงาม แต่มันมีจุดเล็ก ๆ ที่เราทำสีเลอะไป ภาพนี้ก็มีแต่คนชม มีแต่เรานั่นแหละที่มองทีไรก็เห็นแต่จุดนี้ เราจะมองข้ามจุดนี้ไปได้อย่างไร คำตอบของแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ
.
หวังว่าต่ายได้เขียนแล้วจะช่วยให้ไปนอนต่อได้ค่ะ good night
Comments