Ep.339 สิ่งที่เคยมอง แต่ไม่เคยเห็น

หนังสือเล่มที่ 34 ของ หนุ่มเมืองจันท์ ที่อ่านแล้วก็ยังให้ความละมุนทั้งในด้านเนื้อหาและภาษา เล่มนี้มีความพิเศษตรงที่มีภาพประกอบจากคุณพิชัย แก้ววิชิต

.

คุณพิชัยเป็นอดีตมอเตอร์ไซค์วินที่ชอบถ่ายภาพ ใช้มือถือถ่ายภาพแนวสตรีทในทุก ๆ ที่ที่ไป ปัจจุบันเป็นช่างภาพและมีคอลัมน์ ‘เอกภาพ’ ประจำที่มติชนสุดสัปดาห์

.

ความพิเศษของภาพของคุณพิชัยคือเป็นภาพธรรมดาทั่วไปที่เราเห็นอยู่ทุกวันแต่เราไม่เคยสนใจมัน เหมาะกับชื่อหนังสือเล่มนี้มาก ๆ

.

ในหนังสือมีเรื่องราวของหลายบุคคลที่น่าประทับใจ มี 2 เรื่องที่ต่ายว่ามัน relate กัน

.

เรื่องแรกเป็นเรื่องของข้าวหมูทอดเจ๊จง ที่เติมข้าวได้ไม่อั้น เพราะที่สาขาแรกลูกค่าส่วนมากเป็นผู้ใช้แรงงานและวินมอเตอร์ไซค์ กลัวลูกค้าไม่อิ่ม และแจกผักฟรีเพราะกลัวลูกค้ากินแต่หมูทอดแล้วจะป่วย นอกจากนี้ยังแตกกล้วยน้ำว้าฟรี เริ่มจากการซคกล้วยมาจากแม่ค้าในตลาดที่เค้าขายไม่หมด สงสารกลัวมันเน่า ตอนหลังลูกค้าบางคนขับรถเอากล้วยต้นที่บ้านมาให้ แม่ค้าผักยกผักให้ฟรี

.

อีกเรื่องคือ ร้านน้องแอม ร้านข้าวแกงที่โรงอาหารธรรมศาสตร์รังสิตที่ขายมาหลายสิบปี ส่งนักศึกษาจบไปหลายรุ่นแล้ว ร้านน้องแอมมักจะถามว่าข้าวพอไหม และคอยสังเกตถ้านักศึกษาคนไหนสั่งกับอย่างเดียวแต่ขอข้าวเพิ่มก็จะไปคุยว่ามีเงินกินข้าวไหม ถ้าไม่มีก็ให้กินฟรีเลยเป็นการให้ทุนการศึกษากินข้าวฟรี ส่งนักศึกษาจบไปหลายคน มีคนที่เรียนจบด๊อกเตอร์กลับมาหามาขอบคุณสำนึกในบุญคุณ

.

สองเรื่องนี้ทำให้นึกถึงคำว่า pay it forward มีคนทำความดี แล้วความดีก็ส่งต่อไปให้คนอื่น ๆ ทำความดีอีกเป็น ripple effect และนึกถึงการตลาดแบบริเน็นที่ไม่ใช่การตลาดเพื่อตัวเลขในบัญชี กำไรเพื่อผู้ถือหุ้นเท่านั้น แต่เป็นการทำเพื่อลูกค้าและสังคมก่อนที่จะนึกถึงกำไร

.

“การทบทวนสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านมา มันเป็นการชะลอความเร็วในชีวิต เพื่อลดอุบัติเหตุของการตัดสินใจ” — พิชัย แก้ววิชิต

.

อีกหนึ่ง quote ที่ต่ายชอบมากจากหนังสือเล่มนี้ เพียงแค่เราช้าลงบ้าง เราจะได้ชื่นชมความงามรอบตัวและลดการผิดพลาดในการตัดสินใจของเรา

#เลี้ยงลูกเล่นดนตรี

#เลี้ยงลูกเล่นดนตรี, #โค้ชต่าย, #Musicparent, #Music, #Parent, #Coaching, #EF, #ดนตรี, #เลี้ยงลูก, #ปรึกษา, #พัฒนา, #StrengthFinder, #ค้นหาพรสวรรค์, #โค้ชแม่ต่าย, #StrengthCoach, #Gallup, #CoachTai